Më 21.2.2018, bëhen 73 vite nga rënja heroike e Heroit Kombëtar Shaban Polluzha. Shaban Polluzha ka lindur në vitin 1871 në Polluzhë. Shaban Polluzha rrjedh nga një familje me gjendje ekonomike mesatare.
Shabani si i ri u inkuadrua në jeten politike, të cilën ia imponuan rrethanat dhe padrejtësitë e regjimeve pushtuese. U përball me bullgarë e austro-hungarezë gjatë Luftës së Parë Botërore, dhe me regjimin e mbretërisë serbo-kroato-sllovene. Gjatë mbretërisë SKS (Jugosllave) ishte i inkuadruar në jetën politike, kryetar e deputet. Shpesh konfrontohej me qarqet e regjimit antipopullorë dhe për një kohë u detyrua të kalojë në ilegalietet në Shqipëri, ku ishte takuar me Ahmet Zogun, të cilin e ka njoftuar për gjendjen e rëndë e cila mbretëronte në Kosovë.
Gjatë luftës së Dyte Botërore ishte komandant i një pjesë të frontit në Mal të Zi, Kollashin dhe Sanxhaku i Novi Pazarit, ku u dallua për organizim e strategji. Ishte anëtar i Këshillit te Islihatit (gjyqit pajtues) dhe me propozimin e Miftar Bajraktarit e emërojnë kryetar te Islihatit në Drenice. Më 6 prill 1941 Gjermania naziste e sulmon Jugosllavin dhe arrin ta pushtoi, ndërsa çetnikët e Drazha Mihajloviqit futën në fshatrat e Artakollit për të bërë masakra mbi popullatën e pafajshëme shqiptare. Shaban Polluzha më bashkëluftëtar, më 9 prill 1941 kishte organizuar Kuvendin e Polluzhës, në Polluzhë, ku e formuan Lëvizjen për Çlirim dhe Bashkim Kombëtar. Në kuadër të Lëvizjës formohet edhe njësiti ushtarak me 1.000 luftëtar, të cilët i shkojnë ndihmë banorëve të Artakollit, duke u shkaktuar dëme të mëdha forcave çetnike. Pas pushtimit të Kosovës nga nazi-fashizmi, Shaban Polluzha bie në konflikt me italianet ku edhe burgosert nga ata, në kullën e Sheremet Agës në Pejë. Pas kapitullimit të Italisë më 8 shtator 1943, teritori i Kosovës bie i tëri në sundimin gjerman. Shaban Polluzha edhe nga ky okupator ndjeket dhe detyrohet që të kaloi në ilegalitet për një kohë. Mirpo ky pushtues për ta detyruar Shaban Polluzhëm që të dorëzohe ia arreston familjën, të cilën e burgosë në kullën e Sheremet Agës në Pejë.
Në gjysmën e dytë të vitit 1944, derisa forcat aleate (amerikane-angleze-ruse…) përparonin në të gjitha frontet e luftës kundër ushtrisë hitleriane, Titoja do t´i shfrytëzojë këto rrethana, për luftimin e forcave të mbrojtjes kombëtare shqiptare dhe ripushtimin e Kosovës nga Jugosllavia komuniste. Për t´i realizuar më lehtë synimet e saj, udhëheqja jugosllave, në fillim të janarit 1945 urdhëron mobilizimin e “brigadave të Kosovës” për t´i dërguar në Frontin e ashtuquajtur të Sremit-në Serbi. Ndonëse qendra e rezistencës shqiptare në gjysmën e dytë të dhjetorit 1944-janar 1945 ishte përqëndruar në Drenicë,”Shtabi Operativ për Kosovë dhe Metohi”, urdhëroi Shaban Polluzhën që ta lëshonte Drenicën dhe të nisej në drejtim të Podujevës, për t´u bashkuar me Brigadën VII shqiptare të Shaban Haxhisë e cila po marshonte për Sërbi.
Shtabi i Lëvizjës për Çlirim dhe Bashkim Kombëtar (Brigadës së Drenicës), largimin nga Kosova do ta kushtëzojë me ndërprerjen e vrasjeve dhe të plaçkitjeve mbi popullsinë civile nga ana e ushtarisë jugosllave, mirëpo pas dështimit të nënshtrimit të Shaban Polluzhës më 25 janar nisin operacionet ushtarake në shkallë të gjerë për asgjësimin e Brigadës së tij
Në këto operacione antishqiptare morën pjesë divizionet 24, 26, 44, 46, 52 të Sërbisë. Divizionet 41 dhe 50 të Maqedonisë, grupi i brigadave të Malit të Zi (brigada e I e Bokës dhe brigada e VI) dhe repartet speciale të OZN-s të drejtuara nga Spasoje Gjakoviq. Në kohën kur forcat jugosllave zhvillonin operacionet më të përgjakshme në Drenicë, më 8 shkurt 1945, komandanti suprem i UNÇJ-së J.B. Tito me urdhër të veçantë nr.31 vendosi administrimin ushtarak në Kosovë. Këtë vendim Titoja e mori më 7 shkurt 1945 në Beograd, në një takim me ushtarakët serb: Savo Dërleviqin, Gjuro Medenicën dhe Kërsto Filipoviqin. Me këtë urdhër, i tërë pushteti në Kosovë do t´i kaloi një grupi të caktuar ushtarakësh serbo-malazez, të cilët do të ushtronin pushtetin politik, ekzekutiv dhe atë gjyqësor.
Kjo makineri ushtarake në Kosovë duke i marrë të gjitha masat gjoja për “spastrimin” e terenit nga “mbeturinat e fashizmit” dhe “kundërrevolucionarët” vrau e masakroi pamëshirë mijëra shqiptarë gjithëandej Kosovës. Në këtë fushatë të egër ushtarake më 21 shkurt 1945 u shua me gjak edhe qëndresa e Lëvizjes për Çlirim dhe Bashkim Kombëtar 1941 – 1945 nën udhëheqjen e Shaban Polluzha e Mehmet Gradica në kullat e Dvoranëve në Tërstenik.
Lufta e Lëvizjës për Çlirim dhe Bashkim Kombëtar nën udhëheqjen e Shaban Polluzhës ishte luftë e gjithë Shqiptarëve, më të vetmin qëllim Çlirimin dhe Bashkimn Kombëtar, LAVDI JETËS DHE VEPRËS SË SHABAN POLLUZHËS, MEHMET GRADICËS DHE TË GJITHË LUFTËTARËVE TË TYRE.
/Zahir Kastrati/