Aqif Ef me Bashkshorten

Me rastin e 77 vjetorit të  ekzekutimi i Aqif Blytës dhe Ahmet Dacit 

“Unë do të kthehem në Pazarin e Ri, le të bëhet si të bëhet!” “Mos Aqif, do të vrasin komunistët!” – i kishte thënë Biko; “Nëse jam fajtor, le të më vrasin, More »

Sabri Alidemi

Përkrahje financiare për shoqatën ” Kosova për Sanxhakun” nga Llozana , Zvicërr

Përkrahje financiare për shoqatën ” Kosova për Sanxhakun” nga Llozana , Zvicërr Veprimtarët tanë nga Zvicrra, me iniciativë të Prof. Sabri Alidema nga Pozharani i Vitisë me qëndrim në Zvicërr, mblodhën dhe More »

shaban-murati-905x395

Bazë e re ajrore serbo-ruse në Trebinje të Bosnjës

“Pse po shpenzon Serbia 150 milionë euro mes askundit? Jemi para një zhvillimi të rrezikshëm dhe me pasoja, sidomos për 4 shtetet e NATO-s në rajon” Bazë e re ajrore serbo-ruse në More »

rozhajasit

NGA JETA NË MALËSINË E ROZHAJËS

Ali Daci : Sa shqiptarë do të regjistrohen në komunën e Rozhajës në regjistrimin e ardhshëm? More »

hasim-mekic-696x469

GODIŠNJICA PRESELJENJA NA AHIRET DR. HASIMA MEKIĆA

30. 06, 2021, se navršava godinu dana od preseljenja na ahiret prof. dr. Hasima Mekića. More »

Origjina dhe zona gjeografike e 12 fiseve shqiptare 

fiset

Albanologu i njohur kanadez dr. Robert Elsie (1950-2017) në librin e tij “Fiset shqiptare – historia, shoqëria dhe kultura”, ka ofruar një lëndë gjithëpërfshirëse për 69 fise të ndryshme shqiptare, duke përfshirë edhe të dhëna për pozicionet, përkatësinë fetare, strukturat fisnore dhe relacionet ndërmjet tyre, statistikat e popullatës, folklorin e fisit, legjendat, doket dhe historinë e fisit. Përndryshe, historiani i shquar britanik Noel Malcolm për këtë vepër ka thënë: “Ka fare pak njerëz në botë që do të mund të shkruanin një libër të këtillë, absolutisht, asnjëri nuk do të mund ta bënte këtë më mirë se Robert Elsie, i cili është i pashoq në njohjen e kësaj lënde”. Për lexuesit nga ky libër kemi shkëputur 12 fiset më njohura shqiptare që jetojnë edhe në trevën tonë:  

Fisi i Hotit

Rajoni i fisit të Hotit ndodhet në qarkun e Malësisë së Madhe, në veri të Shqipërisë. Ai shtrihet në verilindje përpjetë luginës që fillon në fund të pjesës lindore të liqenit të Shkodrës, afër kalimit të kufirit shqiptaro-malazez të Hanit të Hotit dhe vazhdon të shtrihet përpjetë maleve që kalojnë pranë Brigjës deri te maja e fshatit Rapshë-Starje. Rruga nga bregu kah territori i Kelmendit dhe i Vërmoshit, në fillim shpie në këtë luginë, që shkon paralel me kufirin shqiptaro-malazez. Territori i Hotit shtrihet edhe përgjatë liqenit, në Malin e Zi, dhe vazhdon nëpër gjirin e Humit, duke u ngjitur deri në luginën e parë të Helmes dhe Traboinit, në anën veriore të Malit Bukoviq. Hoti kufizohet me rajonet tradicionale të fisit të Grudës në veri të Malit të Zi, në verilindje me Kelmendin dhe me Kastratin në jug(Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 84).

Fisi i Kelmendit

Rajoni i fisit të Kelmendit gjendet në rrethin e sotëm të Malsisë së Madhe, në pjesën më veriore dhe më të izoluar, të Shqipërisë. Zemra e këtij rajoni është lugina eepërme e lumit Cem. Kelmendi kufizohet me rajonet tradicionale të fiseve të Grudës dhe Triepshit në perëndim, me Hotin në jugperëndim, me Bogën në jug, me Shalënnë lindje dhe me fiset sllavishtfolëse në veri. Qendra Administrative e këtij rajoni, që përbëhet kryesisht prej grykave dhe luginave të thella, tani është fshati Vermosh. Ngulimet kryesore të Kelmendit janë: Vermoshi, Tamara, Selca, Lepusha, Vukli dhe Nikçi. Emri Kelmendi është shënuar së pari në një regjistër Osman të tatimeve, në vitin 1497, si Kelmente dhe si Nahiye Kelmenta (rrethi iKelmendit). Udhëtari turk Evlia Çelebi (1611-1685), i cili udhëtoi nëpër Shqipërinë e veriut, më 1662, në disa raste, e përmendi fisin e pa fe Klemente ose Kelmendi (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq.).

Fisi i Kastratit

Rajoni i fisit të Kastratit ndodhet në qarkun e Malsisë së Madhe të Shqipërisë së Veriut, në veri dhe në verilindje të qytetit të Bajzës, deri në luginën lindore të liqenit të Shkodrës. Shtrihet nga Bajza dhe arrin deri në malin Veleçik (1725 m) në lindje. Në veriterritori i Kastratit kufizohet me luginën e Hotit, kurse në jug kufizohet me Pronin e thatë në luginën e territorit të Shkrelit. Kështu, në veri ai kufizohet me rajonet tradicionale të fisit të Hotit, të Kelmendit në verilindje dhe të Shkrelit e rajonit të Koplikut në jug. Kastrati tradicionalisht ka dalje në liqenin e Shkodrës, ku e ka edhe kufirin perëndimor.

Ngulimet kryesore të Kastratit janë: Aliaj, Ivanaj,Vukpalaj-Bajza, Jarani dhe Gradeci. Qendra administrative e rajonit është Bajza (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 113-115).  

Fisi i Shkrelit

Rajoni i fisit Shkrel ndodhet në luginën e epërme të Pronit të Thatë, në qarkun e Malsisë së Madhe në Shqipërinë e veriut. Lugina e Pronit të Thatë zbret nga malet në verilindje dhe jugperëndim dhe zgjerohet në rrafshin në veri të Shkodrës, afër Koplikut. Shkreli kufizohet me rajonin tradicional të fisit të Kastratit në veriperëndim, me Bogën dhe Planin në lindje. Në jug kufizohet me luginën e Lohjes. Ngulimet kryesore të Shkrelit janë: Bërzheta, Dedaj, Vrithi dhe Zagora. Verthi merrej si qendra tradicionale e fisit (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 133).

Fisi i Shalës

Rajoni i fisit të Shalës ndodhet në trevën e Dukagjinit, në veri të lumit Drin, në qarkun e tanishëm të Shkodrës, në Shqipërinë e veriut. Shala jeton në pjesën më të epëme të luginës së lumit Shalë, afër fshatit Theth, ku përfundon lugina, që rrethohet me malet e larta nga të gjitha anët. Shala kufizohet, sipas rajonit tradicional të fisit, në perëndim me Bogën, Shkrelin dhe Planin përtej maleve, në veri me Kelmendin matanë maleve, në lindje me Krasniqen dhe Nikajn përtej maleve dhe në jug me Shoshin. Ngulimet kryesore të Shalës janë: Abati, Bregluma, Gimaj, Lekaj, Lotaj, Ndërlysa, Nënmavriqi, Pecaj, Thethi dhe Vuksanaj (Robert Elsie “Fiset shqiptare”,fq.).

Fisi i Krasniqes

Rajoni i fisit të Krasniqes ndodhet në qarkun e Tropojës, në verilindje të Shqipërisë, në veri të lumit Drin. Rajoni iKrasniqes shtrihet prej Fierzës në lindje deri te qarku iHasit, si dhe në skajet veriore të Shqipërisë, në kufirin me Malin e Zi, duke përfshirë edhe pjesën më të madhe të luginës së Valbonës së Epërme. Kufizohet me rajonet tradicionale të fiseve Nikajt dhe Mërturi në perëndim, Thaçi dhe Bugjoni në jug, Bytyçi në lindje dhe Gashi në verilindje. Vendbanimet dhe ngulimet kryesore të Krasniqes janë: Bajram Curri (Kolgecaj), që është qendër administrative, Selimaj (Gegëhyseni), Bujani, Llugaj, Margegaj dhe Dragobia. (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 241-242).

Fisi i Gashit

Rajoni i fisit të Gashit ndodhet në qarkun e Tropojës në Shqipërinë verilindore, që nga lindja e qytetit të Bajram Currit deri te komuna e Gjakovës në Kosovë. Një pjesë e madhe e Gashit banon në luginën e Llugajt dhe në atë të lumit Bushtrica. Gashi kufizohet me rajonet tradicionale të fisit të Krasniqes në perëndim, me Bytyçin dhe me Qafën e Luzhës (815 metra lartësi mbi nivelin e detit) në jug. Fisi i Gashit, po ashtu kishte kullosa verore në veri të malit që gjendet në lindje të Vuthajt (tani në Mal të Zi). Ngulimet dhe vendbanimet kryesore të Gashit janë: Tropoja, Ahmataj (Shushicë-Ahmataj), Mejdani dhe Luzha (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 251).

Fisi i Bytyçit

Rajoni tradicional i fisit të Bytyçit, i shqiptuar edhe si Bityçi, Bitiçi dhe Bytyqi, ndodhet në pjesën juglindore të qarkut të Tropojës në Shqipërinë verilindore, në veri të lumit Drin. Kufizohet me rajonet tradicionale të fisit të Gashit në veriperëndim (815 metra lartësi mbi nivelin e detit), me Qafën e Luzhës dhe Krasniqen në veri dhe me Hasin në jug. Në lindje të Bytyçit, mbi 651 metra mbi nivelin e detit, është Qafa e Prushit dhe Gjakova në Kosovë. Ngulimet kryesore të Bytyçit, që shtrihen në një rrafsh të rrethuar me kodra të ulëta, janë: Kami, që është qendra administrative, Çorraj, Viliqi (Çorr-Velaj), Kepeneku, Leniqi, Mashi, Paci, Prushi, Visoçaj, Vladi, Zogaj dhe Zherka. Territori tradicional i Bytyçit përfshin edhe kullotat në majat e larta të Sylbicës (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 255-256).

Fisi i Berishës

Rajoni i fisit të Berishës ndodhet në jug të lumit Drin, në qarkun e sotshëm të Pukës në Shqipërinë e veriut dhe në perëndim të vendbanimit të Fierzës. Berisha i cili konsiderohet një ndër shtatë bajraqet e Pukës, kufizohet me rajonet tradicionale të fiseve të Dushmanit dhe të Toplanës në perëndim, të Buxhonit në veri, të Iballës në lindje dhe të Kabashit në jug. Territori i tij qendërzohet mbi pellgun e ujit të lumit të Spaçit që derdhet në lumin Drin. Sipas Baron Nopçës, kufijtë e hershëm, tradicional të Berishës ishin Maja e Kunorës dhe Balçi, Qafa e Balçit dhe prej aty deri në Korab dhe në kullën nga guri afër Papit. Ngulimet e Berishës janë të gjithë fshatra të vegjël: Berisha e Vogël, Shopëli, dhe Berisha e Epërme (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 273).

Fisi i Thaçit

Rajoni i fisit të Thaçit ndodhet në qarkun e Pukës, në anën e majtë (jugore) të lumit Drin në Shqipërinë e veriut. Në të vërtetë, është rajoni i lindjes dhe i juglindjes së Fierzës. Kufizohet me rajonet tradicionale të fisit të Krasniqes në veri matanë lumit Drin, me Mërturin dhe Berishën në perëndim. Thaçi përbën një pjesë të shtatë bajraqeve të Pukës dhe kohë pas kohe, përfshin edhe rajonet e Bugjonit dhe të Iballës, që janë dy bajraqe të tij. Ngulimet dhe vendbanimet kryesore të Thaçit janë: Bugjoni, Poravi, Apripa e keqe, Miliska, Arsti, Mëzi dhe Iballa, që tani është qendër administrative (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 277).

Fisi i Kryezinjve

Rajoni i fisit të Kryezinjve ndodhet në qarkun e Mirdites, në veri të Shqipërisë. Gjendet në anën e djathtë, veriore të lumit Fan, nga pika afër Rubikut, ku Fani i Madh dhe Fani iVogël bashkohen. Kjo familje kufizohet me rajonin tradicional të fiseve të Velës në veri, me Manatian në perëndim, me Bulgërin në jug dhe me Dibrin e Mirditën në lindje. Vendbanimet kryesore të Kryezinjve, janë: Rubiku, Munazi, Vau i Shkjezës dhe tani Kryezeza e braktisur(Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 296).

Fisi i Morinës

Morina ishte një fis i vogël, i vendosur në Malësinë e Gjakovës përgjatë kufirit të tanishëm Shqipëri-Kosovë. Morina kufizohet me trojet tradicionale të fisit të Gashit në perëndim, të Bytyçit në jugperëndim dhe të Hasit në jug. Vendkalimi kufitar i tanishëm midis Shqipërisë dhe Kosovës, i njohur si Qafa e Morinës, gjendet në territorin e Morinës, por pjesëtarët e fisit Morina janë shpërndarë në pjesë të ndryshme të Kosovës, veçanërisht në Gjakovë, në Kamenicë dhe në Gjilan. Si duket, morinasit besojnë se zanafillën e kanë nga Mirdita. Morina ishte një fis ose një bashkësi që kishte lidhje të përbashkët gjaku, histori të përbashkët dhe stërgjyshi të përbashkët (Robert Elsie “Fiset shqiptare”, fq. 463).

/epoka e re/

Letër e hapur nga intelektualët shqiptarë lidhur me “Mini-shengenin Ballkanik” drejtuar gjithë popullit shqiptar dhe qeverive të Shqipërisë dhe Kosovës

Jahja koka Qitaku

PROF. DR. FADIL ÇITAKU DHE PROF. DR. JAHJA KOKAJ

Të indinjuar thellë më rrjedhat e fundit rreth projektit famëkeq, të ashtuquajturit „Mini Shengen i Ballkanit” ne intelektualët shqiptar, që kemi dhënë dhe jemi duke dhënë kontribut në shkencë për të mirë të njerëzimit në tërë rruzullin tokësorë, ngrehim zërin lartë që ky projekt i ngutshëm dhe i pa reflektuar për pasojat negative që do të sjellë për Kombin Shqiptar, të ndërpritet nga ana e udhëheqësisë së Shqipërisë menjëherë. Asociacioni në fjalë është krijesë apo ide e Serbisë, që ka për qëllim të na rifut në kthetrat e saj ekonomike dhe politike dhe çuditërisht kjo ide përkrahet nga kryeministri i Shqipërisë. Ky projekt është një dëm serioz për Kosovën, bazuar në faktin që Serbia nuk e njeh Kosovën si shtet. Pra, sipas kushtetutës së Serbisë kufiri i saj me Shqipërinë është ai qe ndanë Kosovën me Shqipërinë. Rrjedhimisht kufi “zyrtar” i “Shengenit të Ballkanit“ është ai që ndanë Kosovën dhe Shqipërinë. Kështu rezulton që kryeministri i Serbisë, si bashkideator apo promovues i kësaj ideje pranon që nuk ekziston kufi ndërkombëtar në mes të Serbisë dhe Kosovës, e cila nga autoritetet serbe ende trajtohet si Krahinë e Serbisë.

 

Anëtari i Presidencës së Bosnjës kërkon seancë për njohjen e Kosovës

komshiq

Anëtari kroat i Presidencës trepalëshe të Bosnje e Hercegovinës, Zhelko Komshiq, kërkoi që të mërkurën të mbahet seancë e jashtëzakonshme e Kreut Kolektiv të Shtetit mbi propozim-vendimin për njohjen e Republikës së Kosovës.

NË ODËN E VETME SHQIPTARE, NË REPUBLIKËN E RHEINLAND-PFALZIT

maxhun-smajli-oda

DßPilsting, 04 shtator 2020 – Nderi dhe burrëria në shpirtin e shqiptarit përfshin një mori ndjenjash të veçanta, të cilat janë të lidhura me familjen, zakonin, oxhakun, vendlindjen, e veçmas zakonet e të parëve. Në nder e burrëri, ne gjejmë rrënjët e besnikërisë së pashkëputshme të shqiptarit për ruajtjen e zakoneve dhe të gjuhës së të parëve. Tek shqiptarët jetojnë tri fjalë që nuk përkthehen në gjuhët tjera; “Besa”, “Nderi” dhe “Burrëria”. E, këto janë ruajtur nëpër Oda. Shqiptarët gjatë viteve mbështetën një farë cilësie shenjtërie apo tempulli për Odat. Në çdo fshat kishte Oda, sado i varfër të ishte fshati.

Triumfues secila palë!

faton

Faton Bislimi: “Siç e kam thënë edhe në shkrimin tim të para dy dite (Kosova: Interes Nacional Amerikan, botuar në anglishte në SHBA), marrëveshja që do të nenshkruhet sot në Shtëpinë e Bardhë është përpjekje serioze për normalizim të marrëdhënjeve ekonomike në mes Kosovës e Serbisë si parakusht edhe per një marrëveshje finale për normalizim politik.”

Udhëkryqi malazez, Azem Vllasi: ky është mesazhi im për Dritan Abazoviçin

Vllasi-abazovic

Azem Vllasi, një ish-politikan jugosllav, një person pa të cilin nuk mund të shkruhet historia jo vetëm e Kosovës por edhe e ish-Jugosllavisë, një nga kundërshtarët më të mëdhenj të Sllobodan Millosheviçit, por edhe ndër viktimat e tij të para, dhe një simbol i rezistencës ndaj sulmeve të Serbisë ndaj Kosovës, tha për median boshnjake, se ai i dërgoi një mesazh politikanit të ri shqiptar, Dritan Abazoviç, njeriu i parë i lëvizjes qytetare URA (lista “Bardh e Zi”), i cili ishte vendimtar për qeverisjen e Malit të Zi pas zgjedhjeve.

 

 

Ana e drejtë dhe ana e gabuar e historisë

shaban-murati-905x395

Ka një konfuzion të qëllimshëm recidivist neokomunist lidhur me qendrimin nëse Shqipëria mbajti anën e drejtë apo anën e gabuar të historisë në Luftën e Dytë Botërore. Çdo koalicion i drejtë ndërkombëtar i krijuar gjatë historisë ka brenda tij dy anë apo dy palë, të cilat nuk janë të barazvlefëshme nga pikëpamja historike dhe kombëtare, njera palë është e drejtë dhe pala tjetër është e gabuar. Kriteri kryesor historik për të përcaktuar nëse një shtet apo forca kryesore politike e një vendi kanë qenë në anën e drejtë apo në anën e gabuar të historisë është se me cilën palë janë bashkuar brenda një koalicioni historik ndërkombëtar.

Harta etnike nr. 2 / Guillaume Lejean 1861

Screenshot (715)

Ja 11 argumente, se përse Kosova NUK DUHET të hyj nē pazare me Serbinë

fadil maloku

  1. Kosova nuk e ka presionin si Serbia e qendrave vendimarrëse për përmbushjen e kritereve strikte (lexo; disiplinimin taksativ e ultimativ!) dhe joshjen “atraktive” për t’u futur në “ndërtesën e ftohtë”, të shquar si BE. Bile, Kosovës ende nuk i është caktuar as edhe një datë e vetme shpresëdhënëse (si Serbisë 2023-ta, p.sh.). Bile, as për liberalizim të vizave! Por kjo BE është duke na mbajtur në burg kolektiv, si asnjë vend e shtet tjetër në kontinent.
  2. “Status quo-ja” në Kosovë nuk është duke e kërcënuar me asnjë element; sigurinë dhe stabilitetin e Serbisë, e aq më pak të rajonit dhe kontinentit…Përkundrazi, të gjitha analizat e sigurisë dhe stabilitetit rajonal e kontinental, flasim për rritje të mobilizimit për ruajtje e mirëmbajtje të suksesshme të saj.
  3. “Status quoja” do e mundësonte padyshim njē rishikim; social, politik, ekonomik, juridik, arsimor, ushtarak…etj., të vendit. Në mënyrë që të analizohën; dobësitë e sistemit, mënyra e reduktimit të administratës marramendëse (100.000 punëtorë ka administrata jonē, krahasuar me Slloveninë që ka vetëm 33.000!), ndryshimet në gjyqësore (një lloj Vetingu, si në Shqipëri);…
  4. “Status quo-ja”, miqve tanë ndërkombëtarë do u ofronte një “time out” të ri për të kuptuar dhe dëshmuar jo vetëm pjekurinë “tonë qeverisëse”, por edhe për ta lehtësuar jo vetēm “agjendën e bisedimeve finale me Serbinē”, por edhe me Brukselin në tërësi…
  5. “Status quo-ja” do e shmangte domosdoshmërisht dhe sigurt etnomobilizimin e rrezikshëm, që është duke u stimualuar ideja e (trojkes; Thaçi&Rama&Vuçiq) “shkëmbimit të teritorreve” (alias, copëtimit të vetëdijshëm; ca fshatra të Preshevēs me katër komuna kosovare!?). Që është një rrezik real jo veç për Kosovēn e Serbinē, por për gjithë Ballkanin.
  6. “Status quo-ja” çuditërisht është e shëndetshme edhe për Serbinë, ngase; do e mobilizonte shumë më shumë atë që t’i përmbushë obligimet taksative që ia ka imponuar BE-ja. Edhe BE-ja, do e ruante sigurinë dhe stabilitetin e vetë, në këto kohëra të rikonfigurimeve të reja në nivel global.
  7. “Status quo-ja”, do krijonte kondita të reja që do ishin shumë më të artikuluara, më të qarta e më decidive, edhe për miqtë tanë (të cilët në këto dy dekada; veç na kanë mësuar “ta hajmë peshkun”, e jo edhe si “ta zëmë atë”. Pra na duhet ta riaktivizojmë diskursin për mobilitetin e sovranitetit (që nuk e kanë njohur akoma pesë shtete evropiane), e jo atë të “korigjimit” (eufemizmi për copëtimin)…
  8. “Status quo-ja”, përmes pjekurisë së institucioneve demokratike, do krijonte konditat (ekonomike e politike) e reja e shumë më të fuqishme për forcimin e gjysmë sovranitetit dhe definitivisht konditat për një siguri dhe stabilitet edhe për ambiciet e aleatëve amerikan…
  9. “Status quo-ja” do e përgatiste Kosovën për anëtarësim në OKB. Sepse, marrja e ulëses në OKB-së, në këmbim të copëtimit, është naive dhe shumë destruktive! Arsye; nuk jep asnjë garancion ndërkombëtar për njohjen e mëpastajme të Kosovës si shtet nga ana e Serbisë. Kemi rastin më eklakant të Palestinës…
  10. “Status quo-ja”, gjithashtu do e krijonte edhe; etnopsikologjinë koherente me zhvillimet dhe proceset që janë në horizont…Pra, starti i bisedimeve për tema të interesit nacional e shtetëror, pa barazi statutesh politike në tavolinën e bisedimeve, do na mveshte dosido hendikapin e rrezikut të vazhdimit të mosnjohjes nga ana e Serbisë. Që është ajo hallka kyqe e mashtrimit dhe naivitetit tanë, në rast se pranojmë të “korigjohemi” parcialisht.
  11. “Status quo-ja”, duhet të na jap përgjigje në tri çështje fundamentale; çfarë DUAM me veprimet e nxitura, rreth “korigjimit, shkëmbimit, ndarjes apo copëtimit” teritorial; çfarë MUNDEMI dhe si mundemi t’i realizojmë interesat tona gjithëkombëtare e shtetërore, në rrethanat (për mendimin tim, tash për tash të disfavorshme) të pavolitshme kombëtare e ndërkombëtare; dhe në çfarë mēnyre DUHET t’i realizojmë synimet tona (afatshkurtëra, afatmesme, e afatgjata) strategjike, në kornizën e gjeostrategjisë së re në horizont…

Çfarë kërkoi motra e Aqif Blytës nga kreu i UDB-ës, pas ekzekutimit të tij?

Screenshot (712)

 

Pas hyrjes së trupave serbo-çetnike në qytetin e N. Pazarit në nëntor të vitit 1945, Aqif Blyta me bashkëpunëtor u gjet në Kosovë. Në rrugë e sipër miqtë e tij kërkuan nga ia të vazhdojnë rrugën për Greqi, për t}u strehuar në Turqi. Aqif Blyta nuk pranoi të largohet dhe miqëve të tij të jetës , vllezërve Dreshaj dhe hasan agë Zvizdiqit u tha: “ Unë nuk largohem nga vendi im, do të kthehem në Pazar, le të bëhet ça të bëhet, Unë nuk jam fajtor për asgjë“  me këtë rast e tha  fjalinë e tij të famshme “Fëmijët e Pazarit të Ri , nuk do të harrojnë kurrë“.