Autor: Ramiz Šaćirović
Na rubnom dijelu Koštampolja, iza prijevoja Jarutskog uzvišenja, zvanog Debela brda, okrenuto ka jugu u jednoj kotlini, leži selo Koniče. Prije bi se reklo da pripada tutinskom kraju negoli, čuvenom, Koštam(n)polju. U njemu žive gorštaci, ljudi koji su vijekovima bili, takoreći, odsječeni od svijeta „pod nebesku sohu”. Na Pešteru, o Koničanima i njihovom načinu života kolaju brojne anegdote: da su uvijek bili odvojeni od svijeta i da je ovdje modernizacija života i civilizacija prilično kasnila, zbog čega su oni dugo ostali autentični. Imali su svoj svijet, svoje naravi i svoje običaje, koji su ih razlikovali od ostalog dijela ovoga kraja. Za sebe kažu da su potomci Arnauta (Malisora); da svi potiču od jednog plemena (Šalja); da su sebi očuvali sve ono što je trebalo jednom plemenu. Na to, arnautsko, danas jedino podsjećaju preostali toponimi i nazivi u okolini i samom selu.
