Francuskinja Simon Vejl kaže da da su potrebe duše, njena prava, neodvojivi od ideje postojanja. Ne postoji samo ljudski život kao takav, on uvijek podrazumijeva određen okvir prava, da bi imao smisla. Vejl navodi: “Imati korjene je možda najvažnija i najmanje shvaćena potreba ljudske duše” [1]
