Redaksia e gazetës ” Sandzacke novine” që llogaritet si gazetë nacionale, fatkeqësisht para disa herëve ka publikuar në faqen e saj skandaloze një shkrim ku sulmohet ashpër kryetari i shoqatës ” KOSOVA PËR SANXHAKUN” , Z. Ismet Azizi, me një shkrim tendencioz duke provuar ta kthej mbrapsht historinë e Sanxhakut.
Autor : Ali Daci
Këta zotërinj flasin me gjuhën e urrejtjes duke aluduar në shqiptarizimin e Sanxhakut ashtu edhe sikur janë edukuar në kuzhinën e Beogradit tash 75 vite me radhë.
Nuk befasohet Z. Azizi për injorancën e kësaj redaksie e as që mërzitet për prononcimin e tyre pasi që e drejta është në anën e Tij. Vet fakti se këta të pacipë i frikësohen plisit të bardhë dhe se ai po u verboka sytë, flet se këta janë mësuar tash sa mot të përdhosin këtë simbol kombëtar të shqiptarëve dhe sytë e tyre janë të kënaqur me “shajkaqën” serbe. Çfarë të keqe ka bërë Ismet Azizi me foton e fëmijëve, kur ata në prezencë të prindërve deklarohen si shqiptar.
Veprimtaria e Ismet Azizit nuk është spiunazh, por aktivitet shumë civilizues, mbështetës i së vërtetës, dhe humanist në radhë të parë, dhe për këtë meriton kurajë.
E para shqiptarët ishin, janë dhe do të jenë në Sanxhak, përkundër gjenocidit që është ushtruar ndaj tyre, ata kanë mbijetuar tragjedi të tmerrshme, derisa një pjese e tyre është shtrënguar ta harron gjuhen amtare dhe të flas një gjuhë tjetër. Gjaku nuk bëhet ujë, rrethanat aktuale, fryma demokratike edhe në Serbi dhe gjetkë ka bërë qe ata të zgjohen nga gjumi dhe ta deklarojnë identitetin e vet, t’u njihet e drejta për gjuhë amtare, shkollim, dhe aktivitet të lirë politik.
Është për të ardhur keq që edhe sot me disa boshnjakë nga Sanxhaku manipulon politika serbomadhe dhe se paragjykimet ia kanë verbuar sytë e trullosur mendjen; nëse e kanë?!… Të reagosh për plisin e bardhë mbi kokën e një fëmie shqiptar dhe ta quash atë imponim është akt tepër i ultë dhe fashist në fund të fundit. Athua këta mjerana u frikësohen të miturve, a thua këta të gjorë janë kaq antishqiptar dhe kaq antinjerëzor, them që po.
Kjo hapësirë. Zoti ka dashtë që të jetë multietnike, vlera këto divergjente. Ata nuk rrezikojnë askënd, prandaj afirmimi i tyre paraqet avancim në zhvillimet pozitive të kësaj treve. Kurrë, më kurrë, askush nuk mund t’i shantazhoj me prerje duarsh, me mos deklarim të identitetit kombëtar, dhe prosperitet ekonomik, mbijetesë në shtëpitë e tyre.
Sanxhaku në përgjithësi e Peshteri në veçanti ka nevoje si Presheva e Bujanoci për dorën e ngrohtë të Kosovës dhe Shqipërisë. Ata kanë nevojë për mbështetjeje gjithfare, shkollim te kuadrove, rregullim të infrastrukturës, literaturë për shkolla, bashkëpunim kulturor, sportiv, arsimor.
Janë këto disa nga vizionet dhe vlerat ndërtuese të Ismet Azizit dhe shoqatës që ai drejton…
Shqiptareve në Sanxhak kurrë më askush nuk mund t’ua mbyll gojën, ata nuk janë dorë e zgjatur as e politikes serbe, as e kameleonëve qe lozin me identitet fetar, herë boshnjak herë mysliman.
Ismet Azizi nuk pyet askënd për t’u dalë në ndihmë dhe për t’u afruar së paku një çast buzëqeshje dhe përshëndetje shqip fëmijëve të shkrelëve në Borashticë
Buzëqeshja dhe gëzimi i disa fëmijëve nuk rrezikon askë, as boshnjakët e vetdeklaruar, as serbët e kësaj ane.
Politika atje duhet të vetëdijesohet dhe ndërgjegjësohet se fëmijët shqiptar dhe prindërit e tyre e deklarojnë një të drejtë elementare njerëzore; se janë shqiptarë autokton dhe do të jenë gjithmonë.
Po ky shtet demokratik nën të cilin është sot Sanxhaku, popullsia jo serbe atje nuk guxon te deklaron përkatësinë nacionale e as të flas gjuhën e të parëve te vet. Cila konvente ndërkombëtare u garanton lirinë dhe deklarimin nacional?!… Kush janë boshnjaket e sotëm në Novi Pazar, kush i ka fabrikuar ata në frymën e nacionalizmit serbomadh, kush i ka edukuar ata që me aq urrejtje te flasin për plisin e bardhë ? Sipas tyre na del se në Sanxhak nuk ka të drejtë askush të deklarohet pos boshnjako-serb ose anasjelltas serbo- boshnjak.
Një dihet, se plisin e bardhë Ismet Azizi nuk e solli në Fushën e Peshterit por atë e gjeti aty ku edhe e ka vendin. Këtu nuk ka imponim por vetëm shfaqje e se vërtetës që tash një shekull po ndjen robërinë.
Plisi i bardhë tashmë si shenjë tradite, kulture dhe historike gjendet në shumicën e shtëpive shqiptare, në gurvarret e tyre, dhe kjo nuk ka kurrfarë të keqe,sepse njeriu pa histori nuk ka të ardhme.
Ndërsa fëmijët e buzëqeshur të Peshterit janë e ardhmja e këtij vendi.
Zotni të “Sandzacke novine”, le të jetë për nderë dhe ta kemi për turp që merreni me fushatën anti shqiptare si politikan e trashëgues të politikës millosheviqiane. Fëmijët e Sanxhakut janë të privuar nga liria e shprehjes, e bartjes së simbolit kombëtar e përdorimit të gjuhës dhe deklarimit nacional. Ky Sanxhak me politikat tuaja do të mbetet në errësirë të plotë derisa plisi i bardhë do të shndrisë mbi kokat e shqiptareve atje siç ka shndritur shumë decenie më parë. Koha po punon për ata që mendojnë bardh e jo zi si ju shpirtzinjët e kësaj neverie.
Autor : Ali Daci, Rozhajë, anëtar i bordit të shoqatës “Kosova për Sanxhakun”