Ponovno okupiranje Sandžaka i Kosova 1945. godine, ovoga puta od strane komunista i među njima rehabilitovanih četnika, za Albance i Bošnjake je bio pravi pakao. O tome svjedoče podaci popisa stanovništva iz 1948. godine i nadalje. Podaci govore da je lakše bilo izjašnjavanje kao Albanc u Kuršumliji, Leskovcu, Smederevu, Nišu i Beogradu nego u Novom Pazaru, Sjenici i Tutinu. Ništa lakše nije bilo ni Bošnjacima, kojima nikako nije bilo dozvoljeno iznjašnjavati se Bošnjakom, nego Srbinom, muslimanske vjeroispovesti.
Prema popisu stanovništva iz 1948:
Novi Pazar kao naselje (grad) imao je 11.992 stanovnika, od čega 10678 Srba i 1000 neopredeljen- musliman.
U ruralnim naseljima živjelo 32 000 stanovnika. Dakle, ukupno 44. 020 stanovnika.
Srez Novog Pazara, prema popisu iz 1948. godine, imao je 40 albanskih stanovnika, Štavica (Tutin), nijedan Albanac, dok je u Šapcu živelo 13 Albanaca.
Novi Pazar, prema popisu iz 1948. godine: neopredijeljenih-muslimana, imao je 185 stanovnika, a prema podacima iz 1948. godine grad Tutin je imao 600 stanovnika, dok su sela imala 24.000 stanovnika. Srez Štavički (Tutin) 250 neopredijeljenih, odnosno muslimana po vjeroispovesti, ostali su se iznjašnjavali kao Srbi.
Sjenica je imala samo 82 neopredijeljenih, odnosno muslimana. Nijedan Albanac nije živeo u Sjenici 1948. godine, dok je 46 Albanaca živjelo u Smederevu.
U Jugoslaviji, prema popisu stanovništva, neopredijeljenih po nacionalnosti, odnosno muslimana po vjeroispovesti, bilo je 808 921 stanovnika.
U Srbiji neopredijeljenih po nacionalnosti, odnosno muslimana po vjeroispovesti, bilo je samo 17315 stanovnika.
U Srbiji bez pokrajina Kosovo i Vojvodina, neopredijeljenih po nacionalnosti, odnosno muslimana po vjeroispovesti, bilo je samo 6586.
Srez Štaviški (Tutin) imao je 250 stanovnika neopredijeljenih po nacionalnosti, odnosno muslimana po vjeroispovestu, od ukupno 24.662 stanovnika. Od toga 24 383 Srba, 18 Crnogoraca 2 Hrvata, 1 Slovenac i 1 Bugarin.
Srez Deževa (sela grada Novi Pazar):
Ukupno ih je bilo 32150stanovnika, od čega 31094 Srba, 7 Crnogoraca, 998 neopredeljeni-muslimana.
Serez Sjenica: 34 805 stanovnika, od toga 34 693 Srba, 11 Crnogoraca i 82 nepotpisanih -muslimana,
Novi Pazar, grad: 11.992 stanovnika, 10.678 Srba, 92 Crnogoraca, 1085 neopredeljeni-muslimana.
U to vrijeme u Leskovcu, neopredeljenih po nacionalnosti, odnosno muslimana po vjeroispovesti, bilo je 58 stanovnika , Bujanovac 314, Beograd 1218, Priboj 1013 i Toplica 70 stanovnika, koji su vrlo verovatno Albanci, kao i oni iz Leskovca i Bujanovca. O tome svjedoče i kasniji podaci, gde ti podaci približavaju deklarisani broj Albanaca u ovim krajevima.[1]
Prema popisu iz 1971. godine imamo sljedeće podatke:
Općina Novi Pazar imala ukupno 64.326 stanovnika, od toga 37.140 Muslimana (sad se radi o naciji); Srba 25.000, Albanaca 307, od toga 271 u gradu Novi Pazar.
Općinq Sjenica imala ukupno 36 622 stanovnika. Od toga Muslimani 19538, Srba 13.772 i Albanaca 1107. Dok u selu Dolić 127, Blaževo 11, Žabren 6, Rasno 10, Raskoviče 26, Tuzinje 100, Ugao 726, Cetanoviće 92 stanovnika .
Općina Tutin imala je 29444 stanovnika, od kojih su Muslimani 24440, Srba 3600, Albanaca 244. Dok je u selu Baćica 13, od ukupno 775, Boroštica 33 od 321, Leskova 35 od 506 i Tutun 50 od ukupno 3525 stanovnika.
Prema popisu iz 1971u Ćupriji 23 osobe su bili Albanci, Trstenik 15, Topola 8, Titovo Užice 42, Soko Banja 91, Smedervska Palanka 67, Smederevo 505, Raška 20, Prokuplje 38, Arbanka 39, Prijepole 69, Priboj 57, Požega 30, Požarevac 286, Paraćin 59, Niš 191, Leskovac, 124 Kuršumlija 7, Kruševac 74, Kraljevo 39, Kragujevac 402, Knjaževac 59, Despotovac 96, Vranje 164 i Valjevo 41 gradjana albanske nacionalnosti.
Beograd je imao 3874 stanovnika albanske nacionalnosti, Palilula 1586, Obrenovac 29, Novi Beograd 1270, Zemun 1539, Zvezdara 1395, Vračar 355, Grocka 33, Voždovac 482,
Srbija 1971. godine, bez autonomnih pokrajina, je imala 65 507 Albanaca, Republika Srbija sa dve prokrajine 984 761, Jugoslavija je imala ukupno 1 305 523 Albanca. U Bosni i Hercegovini je u ovom trenutku živjelo 3764 Albanaca.[2]
Popis iz 1981. godine po opštinama u Srbiji
Općina Aleksinac imala je 89 stanovnika albanske nacionalnosti, Aranđelovac 21, Boljrvac 25, Bor 313 Bujanovac 25848, Čačak 36, Čukarica 700, Čuprija 32 Despotovac 65, Gornji Millanovac 71, Grocka 82, Ivanjica 16, Knjaževac 56, Kragujevac 232, Kraljevo 60, Kruševac 64, Lazarevac 38, Leskovac 182, Loznica 68, Negotin 38, Medveđa 5509, Mladenovac 82, Negotin 87, Niš 198, Novi Beeograd 1106 od 111,000, N Pazar 233, Obrenovac 67, Palilula 1161, Paraćin 41, Petrovac 43 , Pirot 36, Požarevac 242, Preševo 28961, Priboj 31, Prijepolje 44, Prokuplje 24, Rakovica 642, Raška 18, Savski Venac 206, Sjenica 317, Smederevo 305, Smederevska Palanka 69, Soko Banja 69, Stari Grad 415, Surdulica 5, Svetozarevo 53, Titovo Užice, Topola 27, Trstenik24 Tutin 37, Valjevo 57.
U Vojvodini bilo ih 3814 gradjana Albanaca, 4930 Musliman, 3400 Slovenaca, 169 Hrvata , 385 000 Madžara.[3]
[1] http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1948/Pdf/G19484001.pdf
[2] http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1948/Pdf/G19484001.pdf
[3] http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1948/Pdf/G19484001.pdf