Albanci Peštera se nakon uspostavljanja komunističke vladavine suočavaju sa velikim poteškoćama. Oni su od ranije nepoželjni za srpske komuniste, ali također, i Albanci Pešterske visoravni su komunizam držali nepoželjnim.
Dolaskom partizana, Pešter i cijeli Sandžak zapravo ponovo dolaze pod srpsku okupaciju.
Pored brojnih progona, albansko stanovništvo Peštera se suočava i sa ekonomskim problemima, sa tzv. prikupljanjem “viškova” poljoprivrednih i stočarskih proizvod, kao i drugim pritiscima od srpske komunističke vlasti.
Tako Sali Makiq iz albanske Baćice na Donjoj Pešteri, prepričava jedan bolan događaj koji se odvija tokom akcije prikupljanja ovog “viška”, više nego cinično nazivanog – “otkup”.
– “Nakon što su Deliji Bibiqu iz Ugla oduzeli sve što su mogli, predstavnik vlasti mu je kazao kako mu nedostaju još tri kilograma mesa”, priča Makiq.
– “Dobro platiću vam”, odgovorio im je Delija sa blagom ironijom i uzdahom.
– “Ne, ne”, nastavio je srpski službenik uz pobjedonosno likovanje, “moraš predati sirovo meso”, reče mu iskezivši se.
– “Evo vam tele, imam tele”, dosjetio se Bibiq.
– “Kako za tri kila mesa da daš tele?!”, brecnuo mu se srpski službenik, “imaš pijevca, daj njega!”
– “E vala, pijetla ne dam!”, nastavio je Bibiq dostojanstveno, “sve što imam u kući kuka i plače, jedino pijevac pjeva!”
To reče, a onda nastavi sa osmjehom:
– “Uzeli ste sve, ništa mi nije preostalo, pjevca ne dam, barem neka neko nastavi da pjeva u kući”.