Rodoslovom, kao i putem dnk testiranih članova ovog plemena,utvrđeno je da ovo pleme pripada Albanskom fisu Kuqi-Berisha! DNK oznaka: E-V13/Z16661. O historijatu ovog fisa,prema dostupnoj literaturi, kao i kroz prenošenje s koljena, na koljeno, može se kazati sledeće: Za vrijeme Ilirije, pripadnici fisa Kuqi Berisha, živjeli su u mjestu Hum, kod današnjeg Bosanskog grada Livno.
Dolaskom Slavena sa Karpata, kao i Vlaha iz Dačije u sedmom vijeku, skoro čitavo pleme se povlaci u Skadru i okolini, a jedan dijo plemena je ostao na Humu, i bivaju asimilirani u Slavenskom korpusu, a potomci istih se danas prezivaju Vlatković! Dolaskom na Skadar, bivaju pokatoličeni, ostavljajući drevno Paganstvo! Kao Katolici, zivjece u Skadru sve do dolaska Turske na Balkan,kojoj se suprostavljaju, zajedno sa ostalim Malisorima, jer se nijesu mirili s cinjenicom da pokleknu pred novom osvajačkom imperijom, koja je bila suprotna vjerskim i nacionalnim uvjerenjem! Plemenski vođa je bio Georg Kastrioti (Skender Beg) Oni su se odupirali oko trideset godina, na kraju pod jakim pritiscima,bivaju porazeni, i tako se krajem 15 vijeka povlače u Mjestu Medun(Meteon) 14 km sjeveroistocno od Podgorice! Gdje su zbog svoje sigurnosti, se zakleli na vjernost formiranoj državi Crnojevića! I na Medunu prelaze iz Katoličke u Ortodoksnu verziju hrišćanstva,i kroz taj novi sistem bivaju potpuno Asimilirani u Slavenskom Korpusu,ali naziv plemena Kuqi,zadrzan je do današnjih dana!
Emigracija iz Meduna u Samdzak: U tom vremjenu, svako pleme imalo je svog plemenskog vođu,tako je i pleme Kuqi imalo plemenskog vođu, koji se zvao Ilija Kuqi, covjek koji je tada bio cijenjen u Crnoj Gori, kao i kod Turskih Kajmakama, koji je svojim izgrađenim autoritetom uspijo da njegovo pleme placa, mnogo manji iznos Harača, u odnosu na ostale Crnogorske fisove! Tako, jednog zajednickog uskrsa na Medunu, Kuqa i Vasojevića, pripadnici fisa Kuqi su se hvalili Vasojevicima, na svog vođu, kako im je život olakšan zbog Ilijine sposobnosti, kojom mnogo manje plaćaju porez u odnosu na Vasojeviće! Odmah su pripadnici Vasojevića, prozivali zbog nesposobnosti svog vođu, koji od bijesa i ljubomore napadne Iliju ispred crkve i pokuša ga ubiti! Međutim, Ilija je bio spretniji i ubije ga u samoodbrani! Nakon nekog vremjena, puno brojniji Vasojevici su se pripremali za osvetu Kuqima! U dogovoru sa svojom braćom, Ilija odluci da se odrekne starješinstva, i sa svoja još tri brata, krene put sjevera, gdje ga Turski Kajmakam naseljava u mjestu Haremi, kod Berana. Međutim zbog blizine Vasojevića, Ilija zatraži izmjestaj iz Harema, te ga Kajmakam nastani na državnu zemlju u Kuli, mjestu između Rožaja i Peći. Ne dugo zatim, nakon sto se nastanijo na Kuli, Ilija biva napadnut od Gorskih razbojnika, koji su ga željeli opljackat, ali ni ovoga puta se nije dao, te ih sa svojom Braćom pobije, te ih natovari na njihove konje, koji su ih mrtve odvezli njihovim familijama! Zbog novo nastale situacije, Ilija ponovo ode Kajmakamu, ispricao mu šta se desilo.
Kajmakam mu je odgovorijo,da ga nema više gdje nastaniti,na jugu su ga tražili Vasojevici,na Istoku Gorstaci,i rekao mu da ga jedino može nastaniti u Trgovistu (Rožaje), ali da tamo,ne može otići kao Ortodoks. Ilija mu je rekao, da se mora posavjetovati s Braćom, te nakon konsultacije odluče, da pređu na Islam i nasele se u Trgovište,ali jedan od četvorice braće to odbije, i oprosti se sa braćom, te se naseli u mjestu Brnjak, a njegovi potomci se danas prezivaju Veselinovic.
Bajram i Cazim Ademovic
Ostala tri brata prelaze na islam, i tako, tačno drugog Avgusta 1700, Ilija prelazi na Islam i uzima ime Alija! Druga dva Brata su uzeli imena Ramo i Huso. Alija je imao četiri sina: Ganiju(Ganići), Bećira (Bećiragići), Fetaha (Fetahovići) i Kamba, od njega su nastala plemena po imenu njegovih sinova (Hamzagici, Kardovici, Hadzici, Colakovici) Drugi Alijin Brat Ramo Luka, se naseljava u Lučicama, i od njega nastaju Bisevski Kuqi-Tahirovici, Sinanovici, Mukovici, Lucicani…
Mezar Alije kuca, rodonacelnik, Rozajski kuča.
Od treceg Alijinog Brata Husa, nastaju plemena u Đerekaru, Bacevcu, Paučini.
Ademovići u Mitrovi: Ademovići nose prezime po Alijinom čukun unuku Ademu. Adem je bio sin Bilala, unuk Latifa, para unuk Bećira. Ademov sin Mustafa (Mujo), dobija u posjed zemlju u danasnjem Tutinu, po tadašnjem imenu gornja Mitrova! Tu se nastanjuje, i iz susjednog sela Žirče,uzima za ženu Šeću Emrović sa kojom je imao sedam sinova: Ejup, Jusuf, Bahtijar, Avdul, Ramo, Dzemo, Zeno, Halil.
Autor : Muharem Ademovic