Udruženje “Kosovo za Sandžak”, njegovo članstvo i njegovi simpatizeri, imaju posebne razloge da budu sretni i počašćeni od strane opštine Peć povodom proglašenja člana predsedništva Alija Dacija, počasnim građaninom Peći.
Ovo udruženje smatra da je to najveća čast za njih.
Ali Daci, ranije i tokom svog života i aktivnosti, bio je impresioniran borbom za ostvarivanje prava Albanaca, ne samo u Sandžaku, nego i van njega, naime u Plavu, Gusinju, Kraji i Ulcinju, Rožaju, ali i šire.
Ali Daci je rođen 3. decembra 1959. u selu Dacaj, Rožajskog kraja, kao treće dijete po redu, roditelja Nezira Ajdin Dacija i Begije Hysen Nikçi. Njegova majka je iz Velikog Shtupeča, selo u pokrajini Rugova. Osim njega, njegovi roditelji su imali šest ćerki i jednog sina. Budući da je otac bio nezaposlen, djeca su se vremenom potrudila da mu pomognu. Životni uslovi su bili takvi da je bilo potrebno mnogo žrtvovanja da bi se podiglo, othranilo i obrazovalo njih desetoro. Posle slavensko-komunističke invazije, albanske škole koje su radile tokom rata su nasilno zatvorene i nastavnici su progonjeni, a neke je ubio komunistički OZNA. Albanske škole i albanski nastavnici zamijenjeni su komunističkim ideološkim školama na srpsko-hrvatskom jeziku. Tako je Ali pohadjao školu, koju su podigli na inicijativu seljaka, na srpsko-hrvatskom jeziku.
“Pošto nisam znao jezik učitelja, niti učitelj moj jezik, sa poteskoćama naučio ćirilicu iz srpskog” Bukvara “. Četiri razreda osnovne škole, koliko škola u Dačaju traje, sam završio na srpsko-hrvatskom jeziku i nakon toga me je otac poslao u albansku školu, u selu Novosela u Peći. U petom razredu sam naučio svetu abecedu svog maternjeg jezika. Po završetku osnovne škole pohađao sam časove u srednjoj tehničkoj školi “Shaban Spahia” u Peći. Nakon odsluženja vojnog roka u Vojsci Jugoslavije, upisan sam u FHP “Bajram Curri” gde sam diplomirao albanski jezik i književnost. Od 1989. godine sam nastavnik albanskog jezika u osnovnoj školi u Dačaju, ovdje u mojoj zemlji“, kaže Ali Daci.
Po završetku studija vratio se u selo i zaposlio kao učitelj albanskog jezika, gdje i danas radi.
Kao pedagog generacija, Ali Daci prenosi svoje ideje i aktivan je u društvenim pokretima unutar Albanije i šire na Balkanu i Evropi, gdje preuzima vodeću ulogu za promjene i budućnost.
- septembra 1990. godine, zajedno sa drugim intelektualcima, odlučio je osnovati u Tuziju, Demokratski savjez Crne Gore, politički subjekt koji je bio dobro prihvaćen od strane nealbanaca. Tada je izabran na čelo te stranke, u podružnici u Rožajama, a ovaj zadatak i dalje uspješno obavlja.
On je održavao bliske veze sa albanskim političkim liderima, posebno sa LDK i dr. I. Rugova.
Ali Daci je aktivista Naučne konferencije Albanske desnice. Saradnik je Radija Crne Gore, u redakciji na albanskom jeziku. Nekoliko poslijeratnih godina bio je dopisnik Radija Peć. Surađivao je i sa novinama, a u to vrijeme je uglavnom pisao o situaciji i položaju Albanaca u Crnoj Gori i Sandžaku i pisao prve članke o Mule Jakupu Naciji, Aqifu Bliti, Xhemailu Konice itd.
“Krvavi putevi” “je njegova prva knjiga, koautor je sa Rahmanom Jasharijem knjige” Veliko srce jedne Malesije, (2006).
Ali Daci je jedan od osnivača organizacije “Kosovo za Sandžak” i njen je potpredsednik.
