Na 6 km južno od Novog Pazara, na Rogozni, nalazi se selo Oholje. Smešteno je na prosečnoj nadmorskoj visini od 700 m. Selo se prostire na razvođu između Donjeg toka Lečke reke i Jošanice (na desnoj dolinskoj strani Jošanice), pored puta za Ribariće. Podeljeno je na Gornje i Donje Oholje, koji su odvojeni Donjo- oholjskim kršom. U okviru sela izdvajaju se i zaseoci (mahale), koji nose imena familija: Dazdarevska, Pejićka, Kolašinska, Alićka i zaseok Nikolići
Oholje oskudeva u izvorima i jedini izvor su Haluge. Meštani se vodom uglavnom snabdevaju iz sopstvenih bunara. Vodotoci u ataru ovog sela pripadaju slivu reke Zaguljače, koja se uliva u Jošanicu. Poznatiji vodotoci su: Hrkmanin potok (uliva se u Jošanicu), potok Haluge (uliva se u Zaguljaču), Amirov potok (uliva se u potok Haluge), Kazanski potok (uliva se u Zaguljaču), Gnjilski potok (kod bihorskog Prla se uliva u Kazanski potok) i Begov potok u Donjem Oholju (uliva se u Zaguljaču). U ataru sela, u Donjem Oholju, nalaze se i dva jezerca periodična blata: blato prema Babrežu i Ademovo Rakiće, u samom selu.
Veliko prostranstvo u seoskom ataru zauzimaju livade: Ćazimova livada, Veliki i Mali Livadak, Džugazovka, Nurovi lazovi, Gornja livada, Hajrovske li vade, Seferova livada, Pejićke livade, Velika livada, Rasadište itd. U Donjem Oholju nalazi se takođe nekoliko livada: Beganove livade, Alićke livade itd. U ataru sela se nalaze hrastove i bukove šume: Kleče, Dolina (Zećovska šuma), Pasuljište (Ćazova šuma), Dolovi itd. (Sebečevac i Sacirović, 1995).
Moguće je da ime sela pripada staroj ilirskoj toponimiji, potičućio od ličnogimena Oholj. U prvom turskom popisu 1455. godine spominje se pod imenom današnjih zaseoka: Gornje Oholje s 10 domova, kao timar Todora hizmetara Isa-begova, i Donje Oholje s 3 doma, kao timar Sušmana hizmećara Isa-begova, Pominje se i 1780. godine u svešteničkoj ispravi, u spisku pravoslavnih sela, a 1912. godine u popisu muhamedanskih. U selu se pominju ostaci dva,,latinska groblja, jedno kod Raskrsnice a drugo kod Bijele njive. Sada do sela vodi put s tvrdom podlogom, a u naselju postoji i mekteb,
Selo je struju dobilo 1967. godine. Ima mekteb i poznato je po tržišnoj proizvodnji krompira. Stanovništvo se vodom snabdeva iz sopstvenih bunara i preko gravitacionih vodovoda. Do Oholja vodi makadamski put sa tvrdom podlo gom, za koji je neophodno izvršiti sanacione radove.
Porijeklo stanovništva
-Rašljanin, Suljović, 1 kuća, su od Suljovića u Muru, porijeklom iz Rasna u Sjeničkom Polju;
-Mekić, Kolašinac, Spahović 1 kuća, doselili se iz Drpa (,,Drpljana”) u Kolašinu na Tari, oko 1880. godine;
-Pejići, 3 kuće, doselili su se iz Jarebica u Štavici, porijeklom su iz „Peja”, po kome su dobili prezime; imaju rođake u Paralovu i Zaguljači;
-Osmanović, kuća, su porijeklom iz Karanovca;
-Rašljanin, 1 kuća, su u Donjem Oholju, doselili se iz Rasna;
‘Murić, Muratović, od Murića u Zaguljači,
Literatura:
S Šačirović, F. Ličina, Demogrfaski procesi u neseluma Novog Pazara
Dr Mila Pavlović: Sela Rogozne antropogeografska proučavanja, naučna monografija, Geografski Fakultet 2016 Beograd